เปิดปก…อกนักเขียน
“ลัลน์” ส่ง “เพลิงเขมราช” เลือกจบดีนางเอกความจำเสื่อม!
ต้องเกริ่นก่อนบังเอิญเจอนักเขียน “ลัลน์” เพราะเข้ากลุ่มตามหานักเขียนสัมภาษณ์ตามปกติ แล้วนักอ่านพูดถึงและตามหานิยายเรื่อง “รอยสิเน่หากลางใจ” เลยไปกระซิบถามน้องนักอ่านคนนึง น้องก็บอกว่ากำลังตามหาอ่านและบอกหายากมาก ทำให้ไฟในตัวนักข่าวจุดประกาย จึงทักหานักเขียนเพื่อขอสัมภาษณ์ “จอย – นันทัชพร แสงโจง” นักเขียนก็น่ารักได้พูดคุยพร้อมบอกสะดวกให้สัมภาษณ์ และได้ส่งอีบุ๊กเรื่อง “เพลิงเขมราช” รวมทั้ง “รอยสิเน่หากลางใจ” และอีกหลายเรื่องมาลงข่าวในคอลัมน์แกะซีลหนังสือดีที่นักเขียนให้ความสนใจกัน ก็ได้เริ่มอ่านเพลิงเขมราช เพราะต้องเขียนโปรย ตกใจตอนเห็นเนื้อเรื่องกว่าพันหน้า! นั่งจ้องนึกว่ามองผิด จริง ๆ เพลิงเขมราชพันกว่าหน้าก็นั่งคิดว่าจะอ่านจบทันไหม? เพราะมีงานประจำจึงจัดสรรเวลาอ่านเพลิงเขมราชใช้เวลาเดือนกว่า ๆ จะอ่านจบ อ่านจบแล้วเกิดอิจฉา ‘อมายา’ ที่ถูก เขมราช, ชาวี และดนุรุมรัก แล้วก็ชอบคำพูดของชาวีที่ว่า ‘คนเรานี่ก็แปลก…กับคนที่ทำดีแทบตายก็ไม่รัก แต่กับอีกคน…ต่อให้ร้ายจนแทบจะตายอยู่ตรงหน้าก็ยังจะรักมั่นอยู่ได้’ ซึ่งเป็นเรื่องจริงมีคนแบบนี้บนโลกเป็นแบบน้องออยของพี่เฟลม นักเขียนตั้งชื่อได้สมเป็นเพลิงเขมราช เพราะเขมราชร้ายใส่อมายาอย่างไร้ปรานียันเกือบจบเรื่อง ซึ่งพระเอกมีเหตุผลจะร้ายกับน้องออย เพราะเข้าใจผิดว่านางเอกขับรถชนเมียที่กำลังท้องตาย แต่แท้จริงเป็นน้องฝาแฝดของนางเอกซึ่งก็มีเหตุผลที่ขับรถชนเมียของเขมราชเพราะนางก็ร้ายไม่เบา สำหรับเพลิงแค้นที่เขมราชทุ่มใส่อมายาโดยตัดทางคนช่วยเหลือนางเอกออกปล่อยให้นางเอกต้องสู้เพียงลำพัง สมแล้วที่ยอดติดตามสูงกว่าทุกเรื่องของลัลน์ เพราะเขมราชทุ่มแรงแค้นสารพัดใส่อมายา เรื่องนี้จึงเหมาะกับนักอ่านสายดรามาจัด ๆ เขมราชแม้ร้ายกับอมายาแต่ก็มีแอบภูมิใจที่ได้เป็นคนแรกของน้องออยนะจ๊ะ ซึ่งสำหรับเนื้อเรื่องดำเนินไปอย่างลื่นไหล ชวนติดตาม อ่านแล้วเพลิน ฉากขยี้อารมณ์ช่วงเขมราชทำร้ายนางเอกหรือฉากดรามาก็ไม่ชวนเบื่อหรือวืดหลับ ทว่า มีฉากไม่สมเหตุผลคือฉากที่อมายาถูกนิกร พ่อเลี้ยงจับตัว แต่เขมราชไปช่วยอมายาไว้ได้ทันก่อนจะตกเป็นเมียของนิกร หลังจากเขมราชช่วยอมายามาแล้วกลับถูกนางเอกด่าแค่พระเอกขับรถไม่ดีแทนการซาบซึ้งน้ำใจเขมราช ส่วนตัวกับฉากนั้นรู้สึกว่านางเอกนี่ปากเก่งกับเขมราชแต่ไม่กล้าปากเก่งกับนิกรเลย แล้วก็มีเรื่องของคำผิดที่มีให้เห็น แต่ที่ไม่เข้าใจคำว่า version ทำไมไม่เขียนเป็นภาษาไทย เพราะอย่างศัพท์ทางการแพทย์ไม่เขียนภาษาไทยก็เข้าใจได้ว่าถ้าเขียนแล้วอาจผิดความหมายได้ เลยไม่เข้าใจว่าเป็นเพราะนักเขียนหรือคนตรวจอักษรที่สื่อออกมาแบบนั้น แต่สรุปโดยรวมเรื่องเพลิงเขมราชอ่านเพลินดี มีครบรส ฉากบู๊แอ็กชันก็เห็นภาพความอึด เก่งกาจของเขมราชที่ฝึกการต่อสู้มาและยอมรับกระสุนแทนอมายา บทส่งท้ายก็เลือกจบดี ที่ให้อมายาความจำเสื่อมจากเนื้องอกในสมองลุกลาม ขาลได้พาอมายาและน้องมีเธอหนีเขม ราชตามคำขอของนางเอก แล้วเมื่อเขมราชบังเอิญได้เจออมายาจากพลิกแผ่นดินตามหา ก็เหมือนเขมราชได้โอกาสจีบอมายาอีกครั้ง ยิ่งฉากเลิฟซีนเหมือนพี่เฟลมได้เจาะไข่แดงน้องออยอีกหนด้วยนักเขียนบรรยายให้รู้สึกแบบนั้นเลย มาที่น้องมีเธอก็พกความฉลาดมาแต่เกิดพร้อมความน่ารักและเชียร์จนพ่อกับแม่ได้กลับมารักกันใหม่ เหมาะกับคำว่า ลูกเป็นโซ่ทองคล้องใจพ่อแม่จริง ๆ แถมลัลน์ยังใจดีให้ขาลได้มีคู่กับเขาด้วยนะ ได้บอกเล่าถึงเนื้อหานิยายไปแล้วคราวนี้มาทำความรู้จักเจ้าของผลงานกันบ้าง
“งานหลักเขียนนิยาย งานรองก็คือรับสอนพิเศษตามสถาบันต่าง ๆ สัปดาห์ละไม่เกิน 10 ชั่วโมงค่ะ มีทำสวนยางพาราด้วยแต่ก็ไม่ใช่งานหนักอะไร เพราะส่วนใหญ่จ้างคนดูแลค่ะ ส่วนงานประจำคือเลี้ยงแมวค่ะ 5555555555 จอยเริ่มเขียนนิยายเป็นจริงเป็นจังประมาณสิบปี (ตั้งแต่อายุ 16-17 แต่หัดแต่งนิยายมาตั้งแต่อายุ 11 ค่ะ) เดิมทีใช้นามปากกา ‘เวลัญจ์’ ออกกับ สนพ. Touch ออกงานเล่มแรกชื่อว่า ‘กลรักกุหลาบร้าย’ ต่อมาในปี 2559 ออกมาทำนิยายทำมือขายเองหลังจากอยู่กับ Touch pub. มาประมาณ 2 – 3 เรื่อง โดยครั้งนี้ใช้นามปากกา “ลัลน์” มาจนถึงทุกวันนี้ เรื่องแรกที่เปิดตัวนามปากกาลัลน์ คือเรื่อง ‘ทวงรักบงการเถื่อน’ สาเหตุที่ตัดสินใจออกมาทำเอง ไม่ส่ง สนพ. เนื่องจากในตอนนั้นไม่มีเวลาเขียนงาน เพราะเข้ามหาวิทยาลัย กลัวทำให้ระบบ สนพ. รวนก็เลยออกมาทำเอง ซึ่งแน่นอนว่าไม่มีกำหนดเวลาที่แน่นอนหรือตายตัว เราจะเขียนเมื่อไหร่ก็ได้ไม่เป็นตัวถ่วงใคร ปัจจุบันไม่สังกัด สนพ. ไหน ขาย ebook และทำมือเองค่ะ
ถามว่า ถนัดนิยายแนวไหน เมื่อก่อนคิดว่าตัวเองถนัดนิยายแนวดรามา พ่อแง่แม่งอน กับนิยายแนวดาร์ก ๆ แต่ในยุคนี้นักเขียนเกิดใหม่เยอะ ประสบความสำเร็จกันเยอะขึ้นมาก ๆ พล็อตส่วนใหญ่ก็ค่อนข้างแหวกแนว ซึ่งการจมอยู่กับความคิดที่ว่า เขียนนิยายตามแนวที่ถนัด มันก็อาจจะทำให้เราตามไม่ทันได้ค่ะ ก็กำลังพยายามหาแนวที่อยากเขียน แปลกใหม่ และไม่ทำให้ตัวเองถูกขังอยู่ในกรอบของ ‘ความถนัด’ มากจนเกินไป แต่ยังไม่ทิ้งแนวดรามาที่เป็นแนวแจ้งเกิดของตัวเองนะคะ ในเรื่องที่นักเขียนเกิดขึ้นเยอะ ส่วนตัวเห็นแล้วมีทั้งดีใจและอยากทำได้แบบนั้นบ้างเพราะบางคนออกงานเดือนละ 2-3 เล่ม คือเขาเก่งมาก ๆ เลย แต่รู้ลิมิตตัวเองค่ะ เพราะถ้าเขียนไว ตัวเองมักทำออกมาไม่ดี แต่ยิ่งเรื่องไหนเขียนช้าก็จะยิ่งกังวล ก็จะยิ่งออกมาไม่ดีอีก กำลังหา balance ในงานตัวเองอยู่ค่ะ ส่วนที่ว่าต้องทำงานหนักขึ้นมั้ย ส่วนตัวคิดว่าไม่หนักค่ะ เมื่อก่อนทำหนักกว่านี้ชนิดที่ว่าออกงานปีละ 4-5 เรื่อง เดี๋ยวนี้ 1 เรื่องยังถือว่ายากเลย แต่ว่าพยายามจะไม่หายหน้าหายตาไปนานกลัวคนอ่านจะลืม เพราะมีหน้าใหม่เกิดขึ้นมาตลอดเวลาเลย คนอ่านมีตัวเลือกในการเสพนิยายมากขึ้นค่ะ แต่ที่ทำให้ต้องคิดมากหน่อยนึงคือ ‘การวางคาแร็กเตอร์ตัวละคร’ ซึ่งตัวจอยเป็นคนที่โตมากับนิยายน้ำเน่า ตบจูบ นางเอกพระเอกฉลาดแต่ฉลาดผิดที่ผิดทางไปหน่อย พอยุคสมัยเปลี่ยนไป mind set ตัวละครแบบนั้นมันก็ใช้ไม่ได้แล้ว มองว่าสิ่งสำคัญของการเป็นนักเขียนในยุคที่นักเขียนใหม่เกิดขึ้นและประสบความสำเร็จแบบก้าวกระโดดเยอะ ๆ แบบนี้ คือต้อง ‘ตามทันโลกและแนวโน้มความคิดของสังคมโดยรวมค่ะ’ เหมือนเวลาเราจะเลือกซื้อคอมพิวเตอร์สักเครื่อง เราก็อยากได้เครื่องที่ทันสมัย อัปเดตได้ตลอดเวลาใช่มั้ยล่ะคะ กับนักอ่านที่กำลังมองหานิยายในสมัยนี้ก็คงไม่ต่างกันเท่าไหร่ค่ะ
สำหรับผลงานที่ทำให้คนจดจำคิดว่ามีหลายเรื่องเหมือนกันค่ะ เช่นเรื่อง บ่วงมัจจุราช พ่อเลี้ยงปราณ กับหมอพริม แต่ในเรื่องนั้น คนดันจดจำตัวร้ายอย่าง ‘เปลว’ (ที่จะกลายเป็นพระเอกในเรื่องสุดท้ายของ series นั้น) ได้ดีกว่าพระเอกนางเอก ต่อมาก็คือรอยสิเน่หากลางใจ เป็นเรื่องของตัวละครที่ต่อจากบ่วงมัจจุราชค่ะ เป็นที่รู้จักในเรื่องของความดาร์ก ความหดหู่ใจที่เราปล่อยลงไปในเรื่อง ต่อมาก็เรื่อง ใจไหม้รัก ความเลวร้ายของหมอตะวัน ทำให้จอยได้พิมพ์ซ้ำหลาย ๆ ครั้ง ทั้งยังมีร้านออนไลน์ติดต่อมาพรีเล่มเยอะขึ้นเป็นประวัติการณ์เลยค่ะ เหตุผลก็อาจจะเป็นเพราะการรีวิวของคนอ่าน และการบอกปากต่อปากกันน่ะค่ะ ซึ่งพอมีกะทู้แนะนำนิยายตับพังทีไร ก็จะมีชื่อของลัลน์อยู่ในนั้นด้วยเกิน 80% เลยค่ะ และล่าสุดกับ “เพลิงเขมราช” ที่มียอดเข้าชมเยอะกว่าหลาย ๆ เรื่องที่กล่าวมา ซึ่งอาจจะเป็นเพราะคาแร็กเตอร์นางเอกอย่างน้องออย ‘อมายา’ จะแหวกไปจากที่เคยเขียนพอสมควร จนคนอ่านอยากหยุมหัวเลยค่ะ แต่ถ้าพูดถึงว่าเรื่องไหนที่คนชอบมากที่สุด คงจะเป็นเรื่องเบาสมองอย่างเรื่อง ‘ใจห้ามรัก’ ภาคปฐมบทของเรื่องใจไหม้รักมากกว่าค่ะ สังเกตดูจากยอดโหลดที่ถล่มทลายมากแบบไม่มีเรื่องไหนจากนามปากกาลัลน์จะโค่นเขาลงได้ค่ะ แต่เห็นชอบเขียนดาร์ก ๆ เป็นส่วนใหญ่แบบนี้ แต่น้อยครั้งมากเลยค่ะที่จะร้องไห้ตอนนางเอกโดนพระเอกทำร้ายจิตใจ ส่วนมากจะออกแนวแบบ ถ้ามันเขียนไปแล้วจุกอกไปก็จะหยุดก่อนค่ะ พักไปสักวันสองวันแล้วกลับมาเขียนใหม่ ระหว่างนั้นก็ไปเที่ยวบ้าง เล่นกับแมวบ้าง ซึ่งเพราะแบบนี้บางเรื่องที่เนื้อหากับพล็อตเรื่องมันหนัก ๆ จอยเลยทำออกมาช้า หลายเรื่องเลยเสร็จไม่ทันตามกำหนดเวลาเพราะมันใช้พลังเยอะมาก (แต่ที่ใช้พลังเยอะกว่าเขียนฉากดรามาคือฉาก NC ค่ะ 5555 เขียน ๆ หยุด ๆ แทบทุกเรื่องเลย) ตอนนี้ล้มเหลวในเรื่องของการกำหนดเวลาการวางจำหน่ายงานค่ะ ถ้าเกิดบอกคนอ่านว่าลงเดือนนี้ คิดว่าคนอ่านก็คงต้องไปทดในใจอยู่บ้างประมาณ 20 วัน – เป็นปี ๆ กันเลยค่ะ ถึงอย่างนั้นจอยก็ไม่ได้หายไปไหนนะคะ ยังวน ๆ เวียน ๆ ในวงการนักเขียนนี่แหละ เพียงแต่ไม่เสพเรื่องดรามาทุกประการที่มักเกิดขึ้นในวงการแทบทุกวัน (55555) เพราะเป็นคนที่ถ้าเสพแล้วจะไม่เอาการเอางานเลย ขนาดปกติไม่เสพก็ไม่เอาการเอางานอยู่แล้วค่ะ แล้วโดยส่วนตัวจอยไม่อ่านนิยายดรามาด้วยค่ะ เคยอ่านเรื่องนึงของคุณนักเขียน ‘กันเกรา’ จอยอ่านไปอ้วกไปค่ะ สนุกมาก ๆ เลยนะคะ แต่หัวใจบางมากจนรับไม่ไหวค่ะ เลยค้นพบว่าถ้าเป็นการอ่าน ชอบอ่านแนวเบาสมองแต่มีปมมากกว่าค่ะ
ส่วนนักอ่านคนไหนที่คิดถึงลัลน์ ตอนนี้มีนิยายเรื่องล่าสุดที่วางขายไปคือเรื่อง ‘รักคุณ… อีกครั้ง’ เป็นแนวดรามา แฟนตาซี และคาดว่าในปีนี้ (2566) จะมีนิยายวางขายอีก 3 เรื่อง คือเรื่อง neon moon คุณ… ได้โปรดรัก, หัวใจไหม้เสน่หา และไฟรักลามใจ ซึ่งตอนนี้กำลังเขียนหัวใจไหม้เสน่หา และ neon moon ก็อยู่ในคิววางจำหน่ายค่ะ คนอ่านสามารถติดตามผลงานของลัลน์ได้ที่เว็บเด็กดี, readAwrite และธัญวลัย และสามารถติดตามความเคลื่อนไหวของนักเขียนได้ที่เพจ ‘ลัลน์ นักเขียน’ นะคะ”
เฉลยคำถามนิยายของ “ศศิวิรัล” : บ่วงรักเล่ห์ทะเลเสน่หา
คำถามนิยายเรื่องไหนของ “ลัลน์” ที่มียอดเข้าชมเยอะกว่าหลายเรื่อง?
ทราบคำตอบเขียนชื่อ นามสกุล ที่อยู่ คำตอบ และ อีเมล (เพื่อส่งกิ๊ฟโค้ดอีบุ๊ก) ให้ชัดเจน ส่งไปรษณียบัตรมาที่
คอลัมน์เปิดปก…อกนักเขียน
32/15 ซ.ลาดพร้าว 23 แขวงจันทรเกษม เขตจตุจักร กรุงเทพฯ 10900
ผู้ที่ตอบถูก 2 ท่าน จะได้รับนิยายอีบุ๊กของ “ลัลน์” ขอบคุณสนับสนุนของรางวัลเล่มเกมทายปัญหา
